İnsan olmadığına adım gibi eminim Bir meleksin sen... Ya da melek yüzlü bir şeytan Ama bilmiyorum, yine de seni seviyorum... Kıyamet kopsa kaç yazar, yanıyorum her saniye; Yok olmuşum zaten senin cehenneminde... Yaklaşıp kulağına 'Seni çok seviyorum.' demek istiyorum sessizce Ama korkaklığımdan yapamıyorum bunu, evet korkağın tekiyim sadece. Belki sona yaklaşmadık, ancak başlayamadık da, Bekliyorum seni sessizce, dört üzgün duvar arasında... Her seni 'Seni seviyorum' diye bağırdığımda Sesim yankılanıyor kulağıma bu boş odada... Kim bilir belki duyarsın bu çağlamalarımı, Hissedersin yüreğinde.Belki...Belki seversin sen de Ama yenip korkularımı, haykıramıyorum aşkımı, Tek bir darbeyle sona erdirebilirim kendi yaşamımı... O kadar beceriksizim ki, ölmeyi de beceremeyeceğimden eminim, Ama korkularımı da yenemem... Ne yani tek suçlu ben miyim? Senin hiç mi suçun yok, seni görüp de sana kanmamak, aşık olmamak imkansız değil mi? Hiçbir zaman beni dinlemek istemedin...Belki dinleseydin aşkımı sana söylemez miydim? Şimdi o boş odamda, seni sevmediğimi haykırıyorum... Ama hep söylediğim gibi beceriksizin tekiyim; Kendi başımayken bile yalan söylemeyi beceremiyorum 'Seni sevmiyorum'lardan sonra, 'Hayır olmuyor, seviyorum işte seni'ler getiriyorum... Seni ilk gördüğümden beri, bedenimin sadece maddeden ibaret olduğunu düşünüyorum, Ruhumu yitirdim, hiçbirşeyden tat almıyorum artık, istediklerimi yapamıyorum... Yoruldum, o kadar acizim ki oturduğum yerden bile kalkamıyorum... Utanıyorum kendimden, istesem de sana layık olamıyorum... Her ne kadar sevsem de seni, biliyorum beni sevmediğini. Kararımı verdim artık, gidiyorum..Ve tek suçlunun sen olduğunu biliyorum... Elveda herkese...Bu diyardan gerçeğe, gerçek olana gidiyorum.. Yine de gitmeden önce son kez söylüyorum: 'Seni Seviyorum'... Cok yakın bir arkadasımın yazdığı bir şiir (.
