'Kendime güvenim yok' şikayeti de az duyulan bir şikayet değil. Hayatta karşılacağımız güçlüklerle baş edebilmek için önce hayata ve insanlara karşı bir bakış açımız, bir felsefemiz olmalıdır. İnsanların sesi ancak bir şeye inandıktan sonra yükselmeye başlar. Hayata karşı bakış açımız belli bir sağlamlığa ulaştığında yeteneklerinize daha yakından bakar, onlarla daha çok ilgilenir, onları daha rahat öne sürebiliriz. bazı lanlarda güçlemnmiş olan insan ifade güçlüğü çekmeyektir. Kendine karşı güvensizlik duyanların çoğu, güçlendirilmeye müsait yönlerini başı boş bırakanlardır. Hayat, duygularımızı kontrol etmekle ve onları yerine göre sınırlayıp yerine göre serbest bırakmakla geçecektir. Hayata karşı bir bakış açısı oluşturmayanların, durdukları yeri belirlemeyenlerin bunu başarabilmeleri mümkün olamaz. Bir insanın, diğer insanlar karşısında kendisini savunmasız hissetmesinde, aşırı derece heyecanlanmasında, kendi konumunu küçümsemesinin büyük payı vardır. Bilinmelidir ki her insan aynı derecede değildir ve herşeyden önce 'insan' olarak en büyük konuma sahiptir. İnsan olma onuru, her zorluğa yenecek güçtedir. Önünde eğilinmesi gereken birşey varsa o da insan olma onurudur. Bunu anlamayan insanların karşısında duyacağımız aşırı heyecan, insan olmanın anlamına karşılık büyük haksızlık olacaktır. Heyecanların, eksiklerin, yanlışlıkların arkasındaki insanı, yüce varlığı yaratılanların en şereflisini göremeyenlerin hakkınızdaki kanaatlerine değer vermeye kalkışmak saçmalıktır. Söz almaktan ve konuşmaktan korkanlar, bunu yapmak mecburiyetinde kaldıklarında adrenalin dalgalarında çırpınanlar, her teşebüslerini bir deney olarak görüp ısrarla yeniden denemelidirler. Kendinizi zorlamadan hiçbir konuda başarılı olamazsınız.Ve yüzme denizde öğrenilir, karada değil; suya atlamalısınız . * Alıntı
