// Siir-Kolik //

Sonbahar
******************
Fani ömür biter,Bir uzun sonbahar olur.
Yaprak, çiçek ve kuş dağılır, tarumar olur.
Mevsim boyunca kendini hissettirir veda;
Artık bu dağdağayla uğuldar deniz ve dağ.
Yazdan kalan ne varsa olurken haşır neşir.
Günler hazinleşir, geceler uhrevileşir;
Teşrinlerin bu hüznü geçer ta iliklere.
Anlar ki yolcu yol görünür selviliklere.

Dünyanın ufku gözlere gittikçe tar olur.
Her gün sürüklenip yaşamak ruha bar olur.
İnsan duyar yerin dile gelmiş sükutunu;
Bir başka musikiye geçiş farz eder bunu.

Teslim olunca vadesi gelmiş zevaline,
Benzer cihana gelmeden evvelki haline.

Yaprak nasıl düşerse akıp kaybolan suya
Ruh öyle yollanır uyanılmaz bir uykuya:
Duymaz bu anda taş gibi kalbinde bir sızı;
Fark etmez anne - toprak ölüm maceramızı

Yahya Kemal Beyatlı

 

Gökkuşağı
*******************
Kaldır başını, gökyüzüne bir bak
Gökkuşağı senin için gülüyor
Yedi rengi takmış gerdanına bak
Gökkuşağı senin için gülüyor

Yüzüne her daim gülücükler tak
Saçına her daim papatyalar tak
Aşkına her daim sevda ile bak
Güneş bile senin için parlıyor

 

**Seni İntihar Ettim**

deli dolu geçtik ateş hatlarından
sevgim korkuyla beraber büyüdü içimde
sevdikçe korktum
korktukça daha çok sevdim
er geç birbirini boğacaktı bu duygular biliyordum
neden sonra farkına varıyor insan
ayağına takılan bütün taşları
yoluna kendi döşediğinin

senin yarınlara inancın benden yüklüydü
daha cesaretliydin
planı çatılmamış yarınlara ektiğin umutlar
er geç açacaktı biliyordun
deli sevdalı çocuk ruhumun
nicelerinin uğruna kıyametler kopardığı
değersiz değerlere sırt dönmüş güvenli saflığında
bir sonsuzluk buldun kendine
ve hayatımızın resimlerini çizdin duvarlarımıza
sonra birden
yeşil bir kentte
ılık bir yaz gecesine astın beni

sevdalı ömrümün dakikası beş para etmedi
ödedim
cümlelerim seni taşımaktan yorgun düştü
son sözün
ve son anın efendisi olmaya bilenmiş yüreğine yenildim
geçmişten nefes alıp geçmişe nefes verdim
anılar kemirdi yüreğimi
felç oldu hislerim
zamanın çoktan dibe çöktüğü kum saatimin belinden
tek bir saniye bile süzülmüyordu
ters çevirmeye cesaretim yoktu
çünkü yeniden başlayacak bir hayatın
korkağı olmuştum

aşkların sonrasında hüzün vardır
ya sen hüznü boğarsın
ya da hüzün seni boğar
ama birisi kanatlarını kırarsa eğer
yaralı kuş rolüne soyunacağına
yürümeyi denemelisin
hayata dönmelisin

bunları düşünebilmek bile kendime dönüşümdü
ve sonunu infaz ediyordu içimde
o gece yüreğimden sağ çıksaydın eğer
ölen ben olurdum
o gece
hayatın lekesiz bir anında
seni intihar ettim
şimdi katil benim

artık güncemde bir boşluksun
yavaş yavaş taze anıların altına gömülüyorsun
ve sana ait sandığım her şeyin
aslında benim olduğunu öğreniyorum
hiçbir duygunun tek ilhamı değilsin
kendimi keşfettikçe
seni kaybediyorum
ve ufkuma sensizliği
korkusuzca geriyorum

____kahraman tazeoğlu____

 

Ellerine ayrılık değmiş hissediyorum
Ne mutluluk gelir artık, ne hüzün gider gözlerimden
Gitmeler bulaşmış uçuşan eteklerine, İstanbul’da bir başka şehir olmuşsun
Sevdiğim tüm havaları almışsın yanına giderken
Ağustos akşamında kar yağar şansızlığıma
El olmuş, ellerine yüz sürdüğüm
Sabahı getiren meleklerim gitmiş seninle
Karanlıklar içinde, yalnızlık olmuş söylediğim tüm şarkılar
Sen uzak bir şehir olmuşsun, ben kaybolmuşum bıraktığın yerlerde
Tüm sokakları birbirine benzeyen bir yerde yalnızım, korkuyorum, üşüyorum
Benim için bir şey yap ne olur, ilk defa
Bir ses ver bir dua et…

 

Silahli güllü gelecegim !!

Bir gün yanina gelecegim,
bir elimde silah, bir elimde gül,
ya o gülü alip benim olursun,
yada silahi alip beni vurursun!!!!



Korkum sevmek degil,
korkum sevipte ayrilmak,
korkum kursun yemek degil,
korkum kallesce vurulmak!
korkum ölüm hic degil,
korkum senin tarafindan unutulmak!!!


Bekledigin gelmeyip üzülünce,
soguk yataga girip büzülünce,
göz yaslarin yastiga sözülünce,
bir yas gördügünde beni hatirla!
Cünki bunu yasiyorum BITANEM!​

 

Üç beş sayfa koydum masaya
Birde kalem aldım elime
Bir sayfa benim, bir sayfa senin
Son sayfada bizimdi
Beni bir satırda anlattım
Seni bir sayfada
Bizim sayfamız boş kaldı
Kalemden kıskandım, kağıttan kıskandım
Bizi kendimize sakladım
O boş sayfanın yerine
Bize ait her şeyi
Kalbime yazdım.

 

Aramızda bir uçurum
Kıyılarında çiçek boşluğunda çiçek kokusu
Bir ucunda sen diğer ucunda ben
Sana ağlar gözlerim seni göremeden
Sana çarpar yüreğim seni her an özleyen
Bir kıyıda sen bir kıyıda ben
Aramızda sonsuzluk var seni benden esirgeyen
Ya sensiz acı çekmek yada sonsuzlukta
Sensizlik ile ölüm arasında bir tercih yaptım
Sensiz yaşamaktansa bedenimi boşluğa bıraktım.

Ölürsem sevdiğim sana doyamadan
Bir mezar kazdır ama ağlamadan
Tabutumun rengini isterim kara
Örnek olsun tüm sevip de ayrılanlara
Eğer bir gün yolun düşerse o mezarlığa
Otları sararmış bir mezar ara
Orda sana tapan bir sevgili yatıyor

Gün batar hasretim çöker içime
Bir garip olurum senden uzakta
Gözümde büyür mesafeler
Bir şeyler düğümlenir boğazıma
Dar gelir o zaman bomboş sokaklar
Sığdıramam yüreğimi koça şehre
Hiçbir şey istemem yalnızlığıma senden başka
Bir tek hayalin yeter ıslak gözlerime

 

Ayrılık mı asıl acıtan,
Yalnızlığım mı...bilmiyorum
Aslını istersen uzun zamandır ayırtedemiyorum

Gözlerimde bölük pörçük kelimeler sana dair
Hangisine değsem...çamur
Hangisine değsem...yaş
Hangisine değsem...toz oluyor ortalık

Ben artık diren(e)miyorum...!
Heryer,herşey karanlık,önümü göremiyorum...
Var mı ötesi...
Var mı çaresi...
Hayat üstüme üstüme gelirken
Ben...ses çıkar(a)mıyorum

(içimdeki ateşe rağmen boğuluyor(muy)um...)

Geceleri sabaha erdiremiyorum
Ya da sanırım;
Uyumuyorum...bilmiyorum
Aslını istersen uzun zamandır farkına varamıyorum

Kinci değilim...asla
Ama içim soğudu bikere,içimdeki onca yangın sönmese bile
İflah olmayı beceremez bu gönül...

En büyük hatam,
Kalbinde gerçek aşka yer olmayan birine gönül düşürmekti belki...bilmiyorum
Aslını istersen uzun zamandır neden aramıyorum

Bi garip hüzünlerde,
Bi garip derinliklerde,
...sadece ağlıyorum...

 

Öyle bir gelip geçtin ki hayatımdan
Kurtulmak mümkün olmadı hiç izlerinden
Ne kadar duygu varsa yaşadım sonuna kadar
yaşattın....

Sevdim seni biliyorsun
hem de nasıl!
Gözlerini kattım gözlerime
seninle baktım herşeye
seninle gördüm görülecek ne varsa
görmek adına...

Nefret ettim senden biliyorsun
hem de nasıl!
Sendin nedeni bana göre konulan bütün noktaların
Ölmüştük biz artık
İhanet ettiğimiz sevgimizle sevgilere layık değildik...
Sana göreyse bendim arkasını dönen
çekip giden hayatından
Oysa ben yitirilmişlerimizi görmüştüm çoktan
Onaramayacağımız yıkıntılarımızın farkındaydım sadece
Gittim ama hiç unutulmuşum olmadın sen benim
Senin gözyaşlarınla ağladım hep

Her deniz kıyısında
her köhne balık lokantasında
Van'da Erciş'te
ve içtiğim her yudum rakıda
acıdan öleceğimi sanarak
senin şarkılarını söyledim
Ne büyük aşklar dahil
hiçbir şeyin sonsuza kadar sürmediğini
ben ilk senden öğrendim...

 

Can yoldasin olmazsa olmasin Yalnizim diye hayiflanmayasin,
Egilmis ustune gokyuzu masmavi Bir anne sefkatine musavi.
Uc adim otede deniz Dosttur, ne ofkesi ne durgunlugu sebepsiz.
Bir derdin varsa acabilirsin agaclara Agac yaprak verir,
sir vermez ruzgara Ve kis yaz,
Dalda kus eksik olmaz Dag basinda duman
Yalnizlik nedir goreceksin oldugun zaman.

 

Öyle Bir Aşk Bul Ki , Şöyle Deniz Gibi
Boylu Boyunca , Her Yelken Açışta Bitmediğini Bildiğin
Dağın Tepelerine Vardığında Yüzüne Yansıyan Gülücük Gibi
Eteklerine Sakladığın Gözyaşı Uzak Olan
Ayrılık Dendiğinde Yağmuru Ardına Almayan
Dört Mevsime İnat Rüzgarı Hiç Değişmeyen
Öyle Bir Aşk Bul Ki ,
İlk Baba Oldugun Haberi Verildiği Gibi , Aglıyasıya
Ellerini Bağıra Bağıra Ayrılıktan Çaldığın
Arkandan ' Delirdi Bu Çocuk ' Dendiğinde Güldüğün
Namludaki Kurşun Gibi , Yokluğunu Alnının Ortasından Vuran
Başını Yastığa Koyduğunda , Onu Düşünüp , Seni Uyutmayan

Ben Öyle Bir Aşk Buldum Ki , Hasret Kokulu
Yoklugunu Alnının Ortasından Vuramadıgım
Ellerini Bağıra Bağıra Ayrılıktan Çalamadığım
Dağın Eteklerine Saklanan Gözyaşı Olmayan
Tepeye Vardığımda Yüzümden Tebessümü Saklayan
Ama Deniz Gibi Bitmediğini Bildiğim
Haykırasıya 'Seviyorum Seni , Seviyorum İşte ' Dediğim
Oysaki , Bildiğim Bi Şey Var
Yeryüzüne İnene Dek Birbirine Değmeyen Kar Gibi , Ayrıyız
Ayrıyız Ayrı Olmasınada ,
Yinede Adını Koydugum Bi Beste Bu , Adı Ayrılık
Senin Adın , Ayrılık Kokulum ...

​

 

Ölüm Noktürnü

seninle karşılaşıp solduğum andı ölüm
yüzüne baktığında tutuşup yandı ölüm

çoğaldıkça çoğalan bir sevda ülkesinde
ellerine dokundun; sana inandı ölüm

o efsunlu, yağmurlu, hercai gözlerinden
uçan kelebekleri mutluluk sandı ölüm

akkor dudaklarından ağı düştü içime
yollarında yürürken sanki insandı ölüm

viran eylediğin gün yorgun hayallerini
ayrılıkla, hüzünle, aşkla sınandı ölüm

bir ömür vuslatını bekledi boynu bükük
bilmem ki aşk uğrunda neden kınandı ölüm

süründü yıllar yılı karanlık köşelerde
benim gibi kıvrandı, kahra dayandı ölüm

her akşam tufanında harap oldu güneşim
gece baygın bir rüya, gündüz hülyandı ölüm

sensizliğin en ağır fermanıydı içimde
dudaklarımdan sızan bir damla kandı ölüm

ölüm seni sevmektir bir celladın elinde
bilmem hangi yürekte böyle sultandı ölüm

N.G.

 

Yaşatmaz Kimseyi Ölüm, Kimse Ölümü Yaşatmadıkça

Ölüm randevu ayartmaz bu böyle bilinsin
Onun ağır ağır çıkılan merdivenleri yoktur
Zaman korkar boy ölçüşmekten onunla
Sevinç ona selam vermekten ürker
Onun çarkında dönüyor olsa da hayat
Bilinir ki hayat çark seslerine kulak tıkar
Ölümün yakarışa açık kulakları da yoktur
Alabildiğine duyarsızdır gözyaşına
Gözyaşını serinletecek bir nefesi yoktur...

Ölüm mesafe tanımaz bu böyle bilinsin
Hangi rengini yaşatırsa yaşatsın bize hayat
Kalbin yollarından neler geçerse geçsin
Tanışıklığımız ne olursa olsun onunla
Kayırmaksızın buluverir ansızın herbirimizi
Okundukça uzayan bir kitap
Öğrenildikçe unutulan bir bilgidir ölüm
Bilgelik taslayan beyinlerin
Bilgeliğinde ele vermez asla kendini
Ki hayatın gömleğinde sökülemez bir lekedir ölüm...

Ölüm bir tercih hakkı sunmaz kimseye
Olasılık hesapları oyuncağı olmuştur hep onun
Haklı çıkmalarına aldanmasın bazen insanlar
'Ölümü öldürmek! ' diyenler asla aldanmasın
Kanını feda edecek bir uğraşı
Ve kendini ele verecek bir unutkanlığı asla yoktur
Onun gücünü gizlice reddederken insanlar
Beklenemez ki onda adalet aramaktan vazgeçsin
Ki ölüm adalet hukuk tanımaz...

Ey ölümü şiir bilgeliğiyle kavrayanlar!
Ey mezarlıklarda insanları sükuta çağıranlar!
Ey ağıtlarla ondan medet umanlar!
Ve onu kokuşan pazarlıklarda sınayanlar!
Sanmayın bir baş eğiştedir ölüm
Sanmayın bir yeniliştedir
Ağlayın kana kana onun gelişine
Utanmayın ağlayın!
Bir köşede sizi unuttuğunu
Şefkatli bir merhamet sunduğunu hatırlayın ısrarla size
Gözyaşınızı ısrarla bir mesafe sanın aranızda
Siz iyi oldukça ve eridikçe katılığı içinizin
Bir tüy gibi hafif ve merhametle hatırlayın onu
Yoksa onun dehşetinden nasıl kaçardınız ey insanlar!
Adalete, hukuka nasıl sığdırırdınız onu yoksa! ...

Ey ölümü şiir bilgeliğiyle ananlar!
Bir dostu yitirişte merhametleşip
Hüzün giysilerini üzerlerine alanlar
Ve duyarlılık putlaşmasına soyunanlar!
Bir çığlıksa bizim için ölüm
Öyleyse
'Çığlıklardan çadır yapmak şanı da bizimdir!
Bir dostu yitirişi öğreniş saatlerinde
Benim de şu yaptığım
Kaygılardan kurtulmak adına
Şiirden yüreğime çadır yapmak değil de nedir? ...

M.E.

 

I S S I Z L I K S Ü R Ü S Ü

Sıcak bir buğu düşürdüler ceplerinden, kışın gelişini
gözlerime yıkan gölgeler, ölüme giderken. Sonuna vardım
ufuk renginin, gündüz rüyalarımda gördüğüm. Gün sayıyor
kör eşgalim. Sönüyor gülüşüm, gülün bağrında ikindi vakti.
Zaman çağlıyor, ömrümü biçmeden. Çölde ıssızlık sürüsü
gecelerim. Pencerelerden akan yollarda usulca büyüyor
hüzün. İsyan dumanları. Bir kıyı, boğulduğum. Suçluyum.
Talan edilmiş sokaklara yeleler taktım, yenilgilerimi
asmak için. Korku salmış düş dudaklarına. Üzgünüm

 

H A R İ T A

Haritası parçalandı ellerimde gecenin, bir yitiriş değil
bu, sınırları tutamadım yerinde, gözlerime doldu sular,
şimdi zaman oynak bir gölge. Nasıl başlasak geri dönmemek
için? Hüzünkıran ardında saklanan kalbimle, artık, okyanuslara
açılmak geçmeli içimden. Biliyorum. Ama kavuşmalar ayrılıktır
bazen.

 

Mavi gözlü şımarık şehir

Küstah ve küçümseyen

Bakışlarını çeksen üzerimden

N‘olur

Yaşadıklarımı birde sen tek tek hatırlatmasan

Uyutmuyor zaten geceler

Tüm yorgunluğuma rağmen

Kundaklanmış bir bebek

Kokusuna saklanmış

Unutulmuş sevgiler

Köşe kapmaca oynarken

Çocuk çığlıklarıyla

Adına yakılan türkülerle

Göz bebeklerimin en gerisinde

Saklambaç oynayan hüzünüm

Yine en ötesinde kendimdim

Seni boş gözlerle ararken

Aşk hala var mı mavi gözlü şımarık şehir

 

Bir nehir kenarında imlalarımı düşürdüm cebimden,
Baktı yüzüme mavi gecenin yıldızları,
Sırtımda taşıdığım,
Yüreğimde yaşadığım bir sendin sevdiğim,
Bir çocuk neşesi kopardı beni dalımdan,
Ben bahar oldum sana,
Ürkek,çekingen ve bir o kadar utangaç,
Vurgun yedim sevdanın kollarında,

Öyle hızlı okuma sana yazdıklarımı,
Yüreğimden başla hayata direnişe,
Ve bak gökyüzüme,
Aşk beni anlatıyor uykularına,
Anlattıkça unutturuyor yalnızlıklarımı,
Durmak bana göre değil sevdiğim,
Ben sen olurum,
Gözlerin,ellerin,
Yüreğin kalırım yaşadığın zamana,

İmlalar beni aşar cümlelerde,
Kör bir cellada bırakılırım şiirlerde,
Uzat ellerini özlediğim,gitmeden sen,
Ağlarsam ben,
Yalnız sensizliğe ağlarım...

B.A.

 

Yalnizlik
Gözlerimin daldigi noktada
Senin hayalin var hep karsimda
Kendi bedenin birakip gitti beni
Hayalin neden hala yani basimda
Yalnizlik kadar aci birsey yok dünyada
Sen beni hapsedip kactin bu yalnizliga​