Yanmayan bilmez, yanmayan anlamaz, ne seslenir derininden bu nefes Sırlara erse de herkes, yanmak bir marifettir , sevdiğinden ayrılmayan bilmez Onun için bir nebze insan aşkına benzese de, anlamak için yetmez Hani o ses alır götürür, öte alemlere, bir düşünsene...acı, acı, yanık yanık, bir ses Hiç duydun mu yavrusundan ayrılan annenin feryadını Niye bu feryat! demedin mi ? Olmaz olsun bu ayrılık! Olsun, olsun ki kıymeti, değeri, aşkı bilinsin Aşık olan ben mi? Aşık olan sen mi? işte orası muamma Mevlana geldim kapına , aç sırlarını bana Mevlana bir inci avcısı ama Şems harika bir ayna! Anlatmakla bilinmez ama yanmanın tadı da bir başka Cenneti özlemeyen, bu dünyada kapısına dayanır mı ha! Nerden ayrıldıysan bilki o çağırır seni (ağır söz olmadı mı?) Mecnun bile çagırır, Leyla, leyla diye iniler, sevdiğinin adını bilen adını anmazsa ne diye bilinir? Vefasız, hayırsız! Nankör! değilsen sen de an Allah celle callühün adını... Ya Hay! * Alıntı
